يك ورزش مسابقه اي فردي يا تيمي

شنا يك ورزش مسابقه اي فردي يا تيمي است كه براي حركت در آب نياز به استفاده از كل بدن فرد دارد. اين ورزش در استخرها يا آبهاي آزاد (به عنوان مثال ، در دريا يا درياچه) انجام مي شود. شناي رقابتي يكي از محبوب ترين ورزشهاي المپيك است ،

بهترين سايت شرط بندي ايراني

[1] با مسابقات مختلف از راه دور در پروانه ، كرال پشت ، سينه ، آزاد و مختلط فردي. علاوه بر اين مسابقات فردي ، چهار شناگر مي توانند در يك رله آزاد يا مختلط شركت كنند. يك رله مختلط متشكل از چهار شناگر است كه هر يك حركت متفاوتي را شنا مي كنند ، كه به عنوان كرال پشت ، سينه ، پروانه و سبك سفارش داده مي شود. [2]
شنا در هر سكته به مجموعه تكنيك هاي خاصي نياز دارد. در رقابت ، مقررات مشخصي در مورد فرم قابل قبول براي هر سكته مغزي وجود دارد. [3] همچنين مقرراتي در مورد انواع لباس شنا ، كلاه ، جواهرات و نوار آسيب ديدگي وجود دارد كه در مسابقات مجاز است. [4] اگرچه ممكن است براي شناگران رقابتي چندين آسيب از اين ورزش مانند تاندينيت در شانه ها يا زانوها متحمل شود ، اما مزاياي سلامتي متعددي نيز در اين ورزش وجود دارد. شواهد شناي تفريحي در دوران ماقبل تاريخ با اولين شواهد يافت شده است قدمت آن به نقاشي هاي عصر حجر مربوط به حدود 10 هزار سال پيش است. منابع مكتوب مربوط به 2000 سال قبل از ميلاد مسيح است و برخي از اولين اشارات مربوط به شنا از جمله ايلياد ، اديسه ، كتاب مقدس ، بيوولف ، قرآن و ساير موارد است. در سال 1538 ، نيكلاس وينمن ، استاد زبانهاي سوئيسي-آلماني ، اولين كتاب شناخته شده كامل درباره شنا را نوشت: خواندن خوشايند است). [5]
شنا به عنوان يك فعاليت تفريحي رقابتي در دهه 1830 در انگليس ظاهر شد. در سال 1828 ، اولين استخر سرپوشيده ، حمام سنت جورج براي بازديد عموم افتتاح شد. [6] تا سال 1837 ، انجمن ملي شنا در شش استخر مصنوعي كه در اطراف لندن ساخته شده بود ، مسابقات منظم شنا را برگزار مي كرد. فعاليت هاي تفريحي محبوبيت بيشتري يافت و در سال 1880 ، هنگامي كه اولين نهاد ملي حاكم ، انجمن شناي آماتور تشكيل شد ، بيش از 300 باشگاه منطقه اي در سراسر كشور فعاليت داشتند. [7]

مسيرهاي طي شده توسط وب و T.W. بورگس به ترتيب در كانال مانش ، به ترتيب در سال 1875 و 1911.در سال 1844 ، دو شركت كننده بومي آمريكايي در يك مسابقه شنا در لندن ، خزش جلو را براي مخاطبان اروپايي معرفي كردند. سر جان آرتور ترودگن سكته مغزي را از برخي افراد بومي آمريكاي جنوبي دريافت كرد و سكته مغزي جديد را با موفقيت در سال 1873 آغاز كرد و در يك مسابقه محلي در انگليس پيروز شد. سكته مغزي او هنوز هم به عنوان قوي ترين سكته مغزي در نظر گرفته مي شود